A cociña dá calor, cor, sabor, cheiro… Nela descubrimos as primeiras texturas, os primeiros sabores, porque é o primeiro laboratorio que coñecemos, ese espazo no que, desde nenos, experimentamos coa comida, cos obxectos, cos sentidos.
Na cociña amencemos xuntos e na cociña despedímonos do día. A cociña como lugar onde nutrir os nosos corpos e fortalecer vínculos.
Cando tentamos dar para comer a un neno algo que non lle apetece e xogamos a que unha culler voa cargada de comida, estamos a lle iniciar nos seus primeiros xogos simbólicos.
Un escenario en branco e negro con algunhas pinceladas de cor que nos dan os froitos, cubertos, cazolas, mandís, vaixelas… será esta vez a escusa que utilicemos para achegar a poesía, a música, o ritmo e as cancións aos máis pequenos.
Partimos de poemas de importantes autores como Ignacio Sanz, Susana Gómez Redondo, Pedro Mañas, Fran Nuño, José Antonio Ramírez, Carmen Galán, Juan Clemente e Antonio Rubio. Todos e cada un deles axudáronnos a “cociñar” este espectáculo, xunto coa boa man de Juan Carlos Pastor, escenógrafo e creativo; Israel Robledo e Eva Brizuela, construtores de todos os obxectos e a imaxe gráfica de Isidro Alonso.
Por último, queremos dar as grazas á nosa amiga querida e gran “cociñeira” de historias e de espectáculos, Marieta Moedeiro.
Todos xuntos imos almorzar, comer, merendar, cear, xogar, bailar, soñar, imaxinar, viaxar e cantar.
Versión para impresión
Enviar a un amigo
